Перайсці да зместу

Лыбідская (станцыя метро)

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
«Лыбідска»
укр.: Либідська
Абалонска-Тэрэмкоўская лінія
Кіеўскі метрапалітэн
Дата адкрыцця 30 снежня 1984 года
Праектная назва Плошча Дзяржынскага, Завод імя Дзяржынскага
Ранейшыя назвы Дзяржынская
Раён Галасіеўскі
Тып платформаў астраўная
Даўжыня платформаў, м 102
Узведзена Кіеўметрабуд
Выхад да вуліц Вялікай Васількоўскай, Антонавіча, Івана Кудры, Лыбідскай плошчы
Час адкрыцця 05:48
Код станцыі 221
Суседнія станцыі Станцыя метро Палац Украіна, Кіеў і Дэміеўская
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Абалонска-Тэрэмкоўская лінія
ЦЧ-2 «Абалонь»
Герояў Дняпра
Мінская
Абалонь
Пачайна 
Тараса Шаўчэнкі 
Кантрактова Плошча +аўт
Паштова плошча +рв
Майдан Нэзалэжнасці 
Службовая галіна да Хрэшчатыка
Службовая галіна да Клоўскай
Плошча Украінскіх Герояў 
Алімпійска
Палац «Украіна»
Лыбідска
Дэмііўска +аўв
Галасііўска
Васількіўска
Выстаўковы Цэнтр
Іпадром +аўт
Тэрэмкы
Аўтавакзал «Тэрэмкы»
Вулыця Крэйсера «Аўрора»
Адэска
ЦЧ «Тэрэмкы»

«Лыбідская» (укр.: «Ли́бідська», вымаўленне) — 27-я станцыя Кіеўскага метрапалітэна. Размешчана на Абалонска-Тэрэмкоўскай лініі, паміж станцыямі «Палац Украіна» і «Дэміеўская». Адкрыта 30 снежня 1984 года пад назвай «Дзяржынская». Цяперашняя назва — з 2 лютага 1993 года[1]. Да 15 снежня 2010 была канцавой. Пасажырапаток — 28,5 тыс. чал./суткі.

З 2011 года станцыя мае статус «толькі што выяўлены аб’ект культурнай спадчыны», помнік архітэктуры і горадабудаўніцтва, манументальна-дэкаратыўнага мастацтва.

Станцыя глыбокага залажэння. Мае тры падземныя залы — сярэднюю і дзве залы з пасадачнымі платформамі. Залы станцыі злучаныя паміж сабой шэрагам праходаў-парталаў, якія чаргуюцца з пілонамі. Асвятленне — светлавая лінія, свяцільні складанай формы з латуневых труб па цэнтры збору. Сярэдняя зала пры дапамозе эскалатарнага тунэлю з трохстужачным аднамаршавым эскалатарам злучана з падземным вестыбюлем, які выходзіць у падземны пераход пад Лыбідскай плошчай. Наземны вестыбюль адсутнічае.

Досыць неардынарная па сваёй канструкцыі станцыя з вузкімі пілонамі, аднак параўнальна невялікая глыбіня дазволіла раскрыць гэтыя пілоны яшчэ і ў сярэдзіне. У інтэр’еры пілоны зніклі, засталіся кольцы з белага мармуру, якія чаргуюцца са зборам. Усё гэта звязана светлавой лініяй з латуневых труб у цэнтры залы. Шляхавыя сцены абліцаваныя ружовым мармурам.

Архітэктура станцыі мае шмат агульнага з архітэктурай іншых станцый, аднак дзякуючы неардынарным рашэнням, умеламу выкарыстанню аздобных матэрыялаў і сродкаў манументальна-дэкаратыўнага мастацтва, па-свойму індывідуальная.

У падземным пераходзе ля ўваходу на станцыю да пачатку 1990-х гадоў знаходзілася кампазіцыя з барэльефам Ф. Э. Дзяржынскага працы скульптара М. К. Вронскага[2] (не захавалася).

Расклад адпраўлення цягнікоў

[правіць | правіць зыходнік]

Адпраўка першага цягніка ў напрамку:

  • ст. «Церамкі» — 05:54
  • ст. «Герояў Дняпра» — 05:57

Адпраўка апошняга цягніка ў напрамку:

  • ст. «Церамкі» — 00:27
  • ст. «Герояў Дняпра» — 00:18

Расклад адпраўлення цягнікоў увечары (пасля 22:00) ў напрамку:

  • ст. «Церамкі» — 22:17, 22:27, 22:37, 22:47, 22:57, 23:07, 23:17, 23:27, 23:37, 23:47, 23:57, 0:07, 0:17, 0:27
  • ст. «Герояў Дняпра» — 22:38, 22:48, 22:58, 23:08, 23:18, 23:28, 23:38, 23:48, 0:08, 0:18

Станцыя згадваецца ў песні Кузьмы Скрабіна і групы «Декольте» «Дiвчина з кафешки»:

«I ніби далека, і ніби близька
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“

I ніби солодка, і ніби гірка
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“

I ніби висока, і ніби низька
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“

I ніби глибока, і ніби мілка
Дівчина з кафешки на метро „Либідська“» (укр.)

Зноскі